دیروز

دست هایت را می فشارم

  دست بروی شانه هایت میگذارم

          ودر میان انگشتانت لمس میکنم

              سرمای احساس تورا

  نگاه گرمم را در نگاه سرد

       و بی روحت گره میزنم

شاید دوباره شعله ور سازم

    در وجودت  اتش عشق را

  دریغا که من رنج بیهوده می برم

       اری عشق تو سالهاست که مرده است

     سرنوشت  چه ناجوان مردانه

           عشق ما را به خاک سپرده است

امروز

گل من از دور دستهای

  زیبای تو را می فشارم

    از برایت نامه ای سرخگون

       از خون خویش می نگارم

         امروز من پشیمان از

            حرف های دیروزم

          امروز صادقانه می گویم

               دوستت دارم دوستت دارم

نه نازنین عشق تو زنده است

    ان نگاه گرم واتشینت سوزنده است

         هنوز تو را دربر گرفته هاله ای اززیبایی

             گل نرگس تو برایم زیباتر ازهمه گلهایی

                ارزوی با تو بودن  دانم نیست بجز رویایی

                    اماعزیزم تو می دانی چه سخت است تنهایی.